روماتیسم قلبی و حاملگی

در بانوان مبتلا به بیماری روماتیسم قلبی، برنامه ریزی قبل از بارداری می تواند به خوبی مراقبت، پایش و حمایت در دوران بارداری نتایج را هم برای مادر و هم برای کودک بهبود بخشد.

پرسش از دکتر نوبت دهی تلفنی

 بیماران مبتلا به روماتیسم قلبی یا بیماری های دریچه ای قلب، باید قبل از بارداری به خوبی ارزیابی شوند. حتی اگر در آینده نزدیک قصد باردار شدن نداشته باشند.

تفاوت رماتیسم قلبی و مفصلی

روماتیسم مفصلی

 معنی لغت روماتیسم به شرایط دردناک مختلفى اشاره دارد که بر مفاصل، استخوان ها، غضروف ها ، تاندون ها ، رباط ها و عضلات تاثیر می گذارد. بیماری روماتیسم، که بیماری های اسکلتی عضلانی نیز نامیده می شوند، با درد و کاهش محدوده حرکات و فعالیت ها در یک یا چند ناحیه از سیستم اسکلتى عضلانى شناخته مى شوند.

در برخی بیماری ها علائم التهاب، تورم، قرمزی و گرمى در مناطق آسیب دیده وجود دارد . هم چنین بیماری های روماتیسمی می توانند بر احشاء داخلی نیز تأثیر بگذارند.

برخی افراد از کلمه آرتریت برای اشاره به بیماری های روماتیسمی استفاده می کنند. آرتریت، که به معنی التهاب مفصل است فقط بخشی از انواع بیماری های روماتیسم است.

بخش هایى که آرتریت بر روى آن ها تاثیر مى گذارد شامل: درد مفاصل، سفتی مفصلی، التهاب مفصلی، و آسیب مفصلی.

روماتیسم قلبی

روماتیسم قلبی در اثر ابتلا به‌نوعی بیماری عفونی به نام تب روماتیسمی که می‌تواند بر بسیاری از اندام‌های بدن مانند قلب، مفاصل پوست و مغز اثر گذارد. آسیب به دریچه‌های قلب موجب فعالیت بیشتر قلب برای پمپاژ خون به‌مرور زمان موجب نارسایی‌های قلبی می‌شود که علائم آن ممکن است سال‌ها طول بکشد تا خود را بروز دهد.

افراد در سنین مختلفی ممکن است تب روماتیسمی را تجربه کنند اما معمولا کودکان 5 تا 15 سال به آن مبتلا می‌شوند. در کشورهای پیشرفته نرخ ابتلا به این بیماری بسیار اندک است.

چه کسانی در معرض ابتلا به روماتیسم قلبی هستند؟

اینکه عامل بیماری روماتیسم قلبی چیست در درمان آن بسیار موثر می باشد. دکتر آرزو خسروی در پاسخ به این سوال که درمان نشدن کدام بیماری سبب بروز بیماری روماتیسم قلبی می شود بیان می‌کنند : خطر ابتلا به روماتیسم قلبی برای کسانی که در معرض بیماری‌های عفونی و التهابی هستند بسیار بیشتر است. همچنین کودکانی که به‌طور مکرر مبتلا به گلودرد میکروبی می‌شوند بیشتر درخطر ابتلا به تب روماتیسمی و روماتیسم قلبی هستند.

چنانچه در ارتباط با روماتیسم قلبی سوالی دارید در بخش ثبت پرسش برای دکتر آرزو خسروی ارسال کنید و ظرف چندین روز پاسخ خود را دریافت کنید.

تاثیرات بارداری بر بیماری روماتیسم قلبی

در طول مدت هر بارداری، افزایشی 30 تا 50 درصدی در حجم خون به وجود می آید که در نتیجه آن فشار بر روی دریچه های قلب بیشتر می شود. در زنان مبتلا به بیماری روماتیسم قلبی این فشار زیاد سبب افزایش خطراتی می شود که مادر و یا جنین در معرض این خطرات قرار دارند.

دور از انتظار نیست که زنان تا قبل از دوره بارداری از ابتلا به رماتیسم قلبی بی اطلاع باشند. این به این دلیل است که فشار افزوده شده بر روی قلب می تواند سبب شود تا بیماری روماتیسم قلبی که قبلا دارای علامتی نبوده اکنون علائم آن بروز کنند.

بارداری می تواند سبب پدیدار شدن و یا بدتر شدن علائم از جمله تنگی نفس با فعالیت های ساده و بیدار شدن از خواب در اثر تنگی نفس شود.

در خانم های مبتلا به بیماری روماتیسم قلبی حاد تر، این شرایط می تواند به ایجاد علائمی بسیار جدی تر مانند ورم ریوی، فیبریلاسیون شریانی یا لخته شدن خون منجر شود. این تغییرات در سه ماهه اول بارداری شروع شده اما در هفته های 28 تا 30 به اوج می رسند و تا پایان دوره بارداری ثابت می مانند. به عبارت دیگر مادران مبتلا به بیماری دریچه قلب در سه ماهه سوم بارداری دارای علائم بیشتری می شوند.

داروهای روماتیسم قلبی در بارداری

خانم های مبتلا به بیماری روماتیسم قلبی متوسط یا شدید نیاز به نظارت نزدیک، دارند. این مادران که در دوره بارداری نیاز به مواد ضد انعقاد دارند در معرض خطر بیشتری در ابتلا به عوارض هستند.

در مواقعی که تعویض دریچه قلب صورت گرفته است یا در فیبریلاسیون شریانی ضد انعقاد هایی از جمله وارفارین یا هپارین با وزن مولکولی پایین (LMWH) به بیماران داده می شوند هر دو گروه ضد انعقاد ها هم به وسیله افزایش خطر ترومبو آمبولیسم و هم خطراتی که جنین در معرض آنهاست سبب ایجاد مشکلاتی می شوند.

زنان در پروفیلاکسی (روند درمانی پیشگیرانه) ثانویه باید به درمان ادامه دهند. هرگونه داروی آنتی بیوتیکی که در پروفیلاکسی ثانویه (معمولا تزریق بنزیل پنی سیلین هر 21 تا 28 روز) تجویز شده، مصرف آن در دوره بارداری بی خطر است. این نکته حیاتی است که مادران باردار جهت اجتناب از تب روماتیسمی و بدتر شدن بیماری روماتیسم قلبی نباید هیچ کدام از نوبت های تزریق خود را از دست دهد.

بسیاری از بانوان ما دارای سابقه تب حاد روماتیسمی یا بیماری روماتیسم قلبی با شدت متوسط، نیاز به مدیریت و مراقبتی ویژه در حین حاملگی ندارند اما باید قبل از بارداری یا در اوایل بارداری توسط یک متخصص قلب و یک متخصص زنان و زایمان جهت فراهم کردن بی خطرترین راه تولد نوزاد به دقت معاینه شوند.

تشخیص بیماری در مطب دکتر خسروی

روماتیسم قلبی در اثر ورود باکتری استروپکوک به بدن است که برای تشخیص این مهم از آزمایش خون استفاده می‌شود. در آزمایش‌های فیزیکی روزانه ممکن صدای غیرطبیعی قلب تشخیص داده شود.

صدای غیرطبیعی قلب به دلیل نشت خون در اطراف دریچه‌های آسیب‌دیده است. این اتفاق زمانی روی می‌دهد که بافت‌های ملتهب قلب با یکدیگر در اصطکاک باشند. برای تشخیص بیماری روماتیسم قلبی از آزمایش‌های فیزیکی و پزشکی متعددی استفاده می‌شود که به برخی از آن‌ها در ادامه اشاره‌شده است.

علائم رماتیسم قلبی

از علائم روماتیسم قلبی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• ندول ها (توده های زیر پوستی)
• تب
• مفاصل متورم ، لطیف ، قرمز و بسیار دردناک (به ویژه زانوها و مچ پا)
• بثورات (دانه های) قرمز ، بزرگ ، مشبک مانند معمولاً روی سینه ، پشت و شکم
• تنگی نفس یا ناراحتی سینه
• خستگی

درمان روماتیسم قلبی در مطب دکتر آرزو خسروی

درمان تا حدود زیادی بستگی به میزان آسیب به دریچه های قلب دارد. در موارد شدید ، درمان ممکن است شامل جراحی برای تعویض یا ترمیم دریچه آسیب دیده باشد. بهترین روش درمانی برای جلوگیری از این بیماری است. آنتی بیوتیک ها معمولاً می توانند عفونت های استرپ را درمان کرده و تب روماتیسمی را از خود حفظ کنند.

چنانچه در ارتباط با روماتیسم قلبی سوالی دارید در بخش ثبت پرسش ارسال کنید و ظرف چندین روز پاسخ خود را دریافت کنید.

پیشگیری از روماتیسم قلبی

این بیماری توسط آنتی‌بیوتیک‌ها و جلوگیری از سرایت عفونت قابل‌پیشگیری است. نکته‌ای که حائز اهمیت است این‌که مصرف آنتی‌بیوتیک بر اساس تجویز پزشک و به‌صورت منظم مصرف گردد حتی بعد از احساس بهبودی.

پس از درمان باید برای بررسی شرایط قلب با پزشک خود در ارتباط بود. همچنین با توجه به میزان آسیب باید از انجام برخی فعالیت‌ها جلوگیری کرد. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نیز باید بر اساس تجویز پزشک و در دوره خودمصرف شود تا از ابتلا به تب روماتیسم جلوگیری کند. در صورت مشاهده وخامت علائم قبلی و پیدا شدن علائم جدید باید با پزشک خود در ارتباط بود.