mi یا حمله قلبی چیست؟
یک حمله قلبی که آن را انفارکدوس میوکارد (MI) نیز می نامند به عنوان شدیدترین حالت از سندروم حاد کرونری (ACS) شناخته می شود.
همچون تمامی حالت های مختلف سندروم حاد کرونری، یک حمله قلبی معمولا زمانی اتفاق می افتد که مشکل پارگی پلاک آترواسکلروز در شریان کرونری شما اتفاق افتد؛ شریان های کرونری مسئول رساندن اکسیژن به قلب شما هستند. این پارگی پلاک در آترواسکلروز می تواند منجر به شکل گیری لخته های خون شده و در نتیجه شریان های قلبی مسدود شوند. سپس عضله قلبی که توسط شریان مسدود شده تامین می شود کم کم شروع به نابود شدن خواهد کرد.
حمله قلبی زمانی تشخیص داده می شود که بخشی از عضله قلب مرده باشد و کارکردی از خود نشان ندهد.
عوارض بعد از سکته قلبی چیست؟
تا حد زیادی خروجی یک حمله قلبی به این بستگی دارد که عضله قلب تا چه اندازه مرده باشد. این موضوع معمولا با مشخص شدن این که کدام شریان قلبی مسدود شده است تعیین می شود. همچنین محلی از شریان که در آن لخته خون ایجاد شده و اینکه چقدر زمان می گذرد تا شریان قلبی دوباره باز شود از جمله عوامل تعیین کننده به شمار می روند.
اگر مسدود شدن و لخته خون در نواحی اولیه و جایی که شریان قلبی آغاز می شود شکل گیرند، تاثیر منفی آن بر روی قلب بسیار بیشتر از زمانی است که این مسدود شدن در نواحی دورتر رخ دهد. اگر مسدود بودن شریان قلبی بیش از 5 تا 6 ساعت باشد میزان مرگ قلبی بیشتری خروجی آن خواهد بود با این حال اگر پس از دو الی سه ساعت اولیه مشکل مسدود شدن برطرف شود بخش کمتری از قلب کارکرد خود را از دست می دهد.
اگر میزان آسیبی که به قلب می رسد شدید و زیاد باشد، ممکن است مشکل نارسایی قلبی حاد نیز در کنار حمله قلبی رخ دهد و این یک ترکیب بسیار خطرناک است. حتی اگر میزان آسیب دیدگی قلبی کم تا متوسط باشد، ممکن است مشکل نارسایی قلبی دیرتر خود را نشان دهد چرا که مصدومیت پس زمینه عضله قلب تا مدتی باقی خواهد ماند.
یک حمله قلبی همچنین می تواند مشکلات خطرناک مرتبط با ریتم قلب را به وجود آورد که به آن ها آریتمی می گویند که از جمله آن ها می توان به تاکی کاردی (ریتم سریع قلب) و فیبریلاسیون (ضربان قلب سریع و نامنظم) اشاره کرد. پس از بروز حمله قلب، بافت های آسیب دیده قلبی می توانند منجر به آریتمی های مکرر و همچنین ناپایداری الکتریکی دائمی قلب شوند.
ایست قلبی و مرگ ناگهانی ریسک هایی هستند که هم در حین حمله قلبی حاد و هم تا حدی پس از دوران نقاهت ممکن است به وجود آیند.
طبق اطلاعات منتشر شده توسط مرکز کنترل بیماری و پیشگیری،در بین افرادی که دچار حمله قلبی شده اند، حدود 27 درصد متوجه علائم اصلی این مشکل شده و با اورژانس تماس می گیرند.
زندگی بعد از سکته قلبی در ساعات اولیه
برای هر کسی که مشکل حمله قلبی دارد، داشتن توجه و مراقبت پزشکی در سریعترین زمان ممکن قطعا الزامی است. مشکلات و عوارض کوتاه مدت و بلند مدت داشتن حمله قلبی هر دو تا حد زیادی بستگی به این دارند که چه میزان از عضله قلب در حین حمله می میرد. با درمان سریع و قطعی پزشکی، شریان مسدود شده را می توان خیلی زود باز کرد و در نتیجه از سلامت قلب محافظت کرد.
بیشتر مشکلات و آسیب ها معمولا در همان ساعت های اولیه از حمله قلبی اتفاق می افتند. اگر این مشکلات در داخل بیمارستان رخ دهند، شانس بسیار بالایی برای درمان آن ها وجود دارد. اما متاسفانه حدود 47 درصد از مرگ های ناگهانی قلبی قبل از رسیدن به بیمارستان رخ می دهند.
فردی که حمله قلبی دارد ممکن است برخی از علائم زیر و یا شاید همه آن ها را تجربه کند:
- فشار زیاد، حس سنگینی و درد فشاری در مرکز قفسه سینه
- درد و ناراحتی که در قفسه سینه وجود داشته و به بخش های دیگری نظیر شانه ها، پشت، گردن، فک، دندان ها و یا هر دو دست پخش می شود. گاهی اوقات نیز به بالای شکم می رسد.
- تنگی نفس
- حس سبک بودن سر، سرگیجه و ضعف
- عرق کردن
- حالت تهوع
یک حمله قلبی در حالت عمومی منجر به بروز درد قفسه سینه برای بیش از 15 دقیقه می شود، اما ممکن است هیچ علائمی نیز نداشته باشد. خیلی مهم است که حواسمان به آن علائم باشد و همچنین مشکلات دیگری نظیر مشکلات گوارشی و یا درد دائم در گردن و یا فک را جدی بگیریم.
بسیاری از افراد که حمله قلبی را تجربه می کنند، در ساعت ها، روز ها و یا هفته های قبل از بروز حمله قلبی، نشانه هایی را در بدن خود حس خواهند کرد.
همچنین بخوانید: علائم سکته قلبی در زنان
فرایند پرستاری در mi (انفارکدوس میوکارد) چیست؟
- به اورژانس زنگ بزنید و برای دریافت نوبت با شمارهمرکز درمانی محلی خود تماس حاصل کنید. علائم مربوط به حمله قلبی را نه نادیده بگیرید و نه سعی در حل آن ها داشته باشید. اگر به سرویس های درمانی اورژانسی دسترسی ندارید، از یک همسایه یا دوست بخواهید تا شما را به نزدیک ترین بیمارستان ببرد.
تنها در صورت نبود هیچ گزینه ای، خودتان رانندگی کنید و فراموش نکنید که این کار هم شما و هم دیگران را در خطر قرار خواهد داد که بخواهید در آن شرایط رانندگی کنید.
- یک آسپرین را بجوید یا قورت دهید، مگر این که به آسپیرین آلرژی دارید و یا پزشک معالج شما خواسته است که از خوردن آن ها خودداری کنید.
- در صورت تجویز، از نیتروگلیسرین استفاده کنید. اگر حس می کنید که در حال تجربه حمله قلبی هستید و دکتر شما در گذشته نیتروگلیسرین را برایتان تجویز کرده است، آن را طبق دستورالعمل بخورید. اما از نیتروگلیسرین فرد دیگری استفاده نکنید چرا که این کار ممکن است شما را در خطر بیشتر قرار دهد.
- اگر فرد مذکور هوشیاری خود را از دست داده احیا یا همان سی پی آر را انجام دهید. اگر با فردی همراه هستید که هوشیاری ندارد این موضوع را به یک متخصص و یا پزشک اطلاع دهید. ممکن است به شما پیشنهاد شود عملیات احیا قلب و عروق را انجام دهید که به آن CPR می گویند.
اگر نمی دانید این کار را باید چگونه انجام دهید، پزشک ها فقط پیشنهاد می کنند بر روی قلب فشار وارد کنید ( حدود 100 الی 120 فشار در هر دقیقه).
- اگر یک دفیبریلاتور خارجی خودکار یا همان AED خیلی سریع در دسترس شما قرار گرفت و فرد هوشیاری نداشت ، دستورالعمل های روی دستگاه را برای استفاده از آن دنبال نمایید.
دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی
جهت ارتباط با نوبت دهی مطب کلیک کنید.
